گرنویسم خاطره

گرنویسم خاطره

                  جایی نباشدگیردش

نه به کوه جامیشود  

                 نه به دریا ونه دشت

مینویسم دردلم

             که بزرگ  ازهمه جا

مینگارم شکل این خاطره ها

جای دارد بیش ازاین

مینویسم ازهمه جا

ازهمه کس

مینویسم ازخودم

                            ازدلم

                                                         از یادهاکه رفته ام

جای میگیردبیش

مینویسم بازازان یاسک سرخ

خون بردل جاری

                        اشک برچشم بدتر

میکشم خطی ازخاطرآن

                          خط جای میگیرد

                                                        بدترازخاطراو

مینویسم همه چیز

                  همه کس 

                                        همه را محکومه شکستن میکنم

بازاشک می آید

                     همه خاطره ها یک به یک می آیند

همه رایک به یک میخواهم

مینویسم همه را

قلب بازمیگرد بیش ازاین

یادآن نیمه بشکسته کنم

یادآن دیدکه ندید مردن من

تامینویسم یاداومیشکندقلب ظریف

آه دگرچاره ای نیست

  جزبه مرگ افتادن

                    جزبه بوسه مرگ رخ دادن

وچه تلخ است

             که نباشد راهی............

ساعتتو عقب بکش

ساعتتو عقب بکش بزار بازم باهم باشیـــــــم

مگه قرار نبود که ما,همیشه مال هم باشیـــم

ساعتتو عقب بکش ببین یه ساعت پیشـــــــــــو

ببین بجای دل من کی صاحب دل کــــــــــی شد

ساعتتو بازی نده فرار نکن از این زمـــــــون

بااینکارا نمیشه که تموم کنی رابطــــــــمون

ساعت پیش باهم بودیم کنار اون دشت بزرگ

توبره ی ساده شدی منم شدم آقای گــرگ

ساعتتو نگاه بکن چه لحظه ها باهم بــودیم

خوشیارو ساده نگیر بی فاصله تاهم بـودیم

قهر نکن بامن که خودت باعث این جــــداییی

نگوکه من قفس شدم تو عاشق رهــــــــــــاییی

 شقایقم که حسرت خوشی شده براش یه زهر

ساعتتو عقب بکش ای گل عاشــــــــــــــق سحر

ثانیه ها صبرندارن سکوتو بشـــــــــــکن و بیا

همراز قصه های من جاتو بگیرم باکـــــــــــیا؟

ساعتتو عقب بکش پیر نشــــــــــــدن هنوز دلا

چشمای من منتظرن دوختــــــن نگاشونوبه را

ساعتتو عقب بکش...........

زین سپس

زین سپس آتش خموش،بادروشن میشــــود

خاک برسقف میرود،آسمان گل میشــــــود

سوزش دل چندتروطاقت چه کمتر میشـــود

داغی عشق برلبش بامرگ من گرم میشـــود

برتنش طرح دل ودل دردلم آتشکــــــــده

نعمت عشقش همین است که دلم آتــش زده

چرخ گردون راببین چرخش برای چیست گو؟

یامرا پایین گذاریازندگی راایست گـــــــــو

خوبی بربدکردم وکردم به خوب،خوب بــــد

دردِدل دل دیدودلدارم به دل بدخون کـــرد

این دلنوشته تقدیم به آبجی گلم ســــحر 

فرزاد

توفرزادمنی اما کسی جزاون تو قلبت نیست

منودوست داشتی وحالا بادشمن هیچ فرقت نیست

میگفتی بعداین شیش سال نبودت مثل طاعونه

حالا شیش ماهه که نیستم ولی دنیات آرومه

گلم روزای سختم رو توی تنهایی کز کردم

ولی آروم شدم وقتی کنارم تورو حس کردم

توروچندوقته گم کردم میون اونهمه خوبی

اگرچه بی منی عشقم ولی بازم تومحبوبی

نگاهت یادمه هرروز چجوری عاشقم بودی

تموم ساعتا بی من میگفتی بارغم بودی

کنارپینجره خوابم ولی دنیام چه داغونه

توی آغوش گرم تو یه بیگانه چه آرومه

منو تنها رها کردی میون آتیش چشمات

فقط خاکسترم مونده کنارهمه ی عکسات

نگاه میکنم هرروزم به اون عکسای توخالی

من اینجاپر تشویشم تواونجا کی رودوس داری

غمم هرروز بیشترشد ولی انگار نبودی تو

گلم هرروز میبوسم باگریه جای خالیتو

میشینم روی اون نیمکت که واسم دلبری کردی

ولی تازه میفهمم که ماباهم زندگی کردیم

گلم روزای سختم رو توی تنهایی کز کردم

ولی آروم شدم وقتی کنارم تورو حس کردم

بعد مرگت

تنت سرده چشات بستـس خیال دیدنت خامه

دارم شعری میگم بااشک که میریزه رو این نامه

شبا جای ستاره ها فقط ثانیه میشمـــــــارم

از این دوری ازاین ساعت,چه بی اندازه بیزارم

به یاد خلوت شبها که باهم دیگه میکــردیم

به یاد بوسه ی آخر که گفتی  برنمیگـــردی

امیدی نیست راهی نیست به رویا ها دلم وصله

خدایا اونی که عمری بامن بود چشماشو بستـه

به یاد اون همه دوری به یاد اون شب یکتـــــا

به یادبوس کوتاهــــی که دیگه نمیشه تکـرار

تنت سرده چشات بستـس خیال دیدنت خامه

دارم شعری میگم بااشک که میریزه رو این نامه

فدای فرصت آخر که گفتم عشق من راحت

بزار سر روی پاهام و بیار طاقت بیار طاقت

ولی چشمات خندید و زدنیا دل تو کندی تو

حالا بین تو و دنیا ندارم دیگه تردیدو

تواین نامه فقط شعرنیست کنارش عطر احساسه

میدونسم دوسش داری کنارش یک گل یاسه

میام پیشت همین امشب اگر چه دیره خوابی تو

ببخشم ای گل زیبا نمیخوام جای خالیتو

نمیخوام جای خالیتو......